HAFT 3D .... PRAWIE

Witajcie!

Pogoda wreszcie sprzyja , choć wszędzie wielki mróz , to myślę sobie , że właśnie w takie dni mam najwięcej czasu na moje robótkowe szaleństwo. Po długim spacerze , opatulona we wszystko z wełny wreszcie mam czas na to , by zasiąść z igłą w ręku i poddać się nauce. Tak ! Nikomu się nie przywidziało. Podjęłam , nie lada wyzwanie. Postanowiłam nauczyć się nowej techniki haftu 3 D. Kiedy po raz pierwszy zajrzałam na bloga Margott a wszystko co kocham.blogspot.com myślałam , że oszaleję z zachwytu. Musicie ją odwiedzić , a nie pożałujecie. Usiądźcie tylko wcześniej , by nie omdleć. Tak to się u mnie zaczęło. I poszła lawina....






Osłupiała całkowicie , zrobiłam długą rundę po wszystkich pasmanteriach w okolicy i kupiłam kilka kolorów mulinki i choć Margott swoje hafty robi przy pomocy innych , bardziej wyszukanych nici , to mi pozostała mulinka. Już nie napiszę wam w jakim stanie byłam emocjonalnym , gdy po raz kolejny uświadomiłam sobie , w jakich beznadziejnych pasmanteriach się obracam , ale nawet w necie nie znalazłam tego co potrzebuję. Prześledziłam zatem dokładnie bloga mojej nauczycielki i to u niej zamówiłam nici. A skoro jeszcze nie dostałam paczki , to postanowiłam zrobić malutką poduszeczkę do igieł , według wskazówek Margott z tego co mam. Tak dla wprawy.




Wycięłam z delikatnego batystu kwadrat o wymiarach 15x15 cm , zaobrębiłam boki i na środku narysowałam kółko. Nie planowałam nic wcześniej na tkaninie , tylko puściłam wodze fantazji i pomału zaczęłam wypełniać haftem brzegi kółka. Na początku pojawiły się trzykolorowe różyczki , następnie gałązki i zielone listki , różane pączki i inne dodatki. Wciąż jednak brakowało mi w tym projekcie blasku.





Pomyślałam , poszperałam w moich przepastnych szafach , w których trzymam całą masę craftowych przydasiów i wymyśliłam. Przypomniało mi się , że dawno, dawno temu , przy poszukiwaniach na strychu jakiś ciekawostek, odkryłam cały woreczek jedwabnych , bardzo błyszczących nici , używanych przez babcię do robienia firanek siatkowych. Nici były bardzo poplątane i do dnia dzisiejszego potrzebują jeszcze wiele godzin zwijania , ale udało mi się uporządkować kilka motków. Jedwab był w kolorze ecru , więc pewną część zachowałam w oryginalnej barwie. Z resztą moteczków zaeksperymentowałam tak jak Margott , pofarbowałam je na różne pudrowe kolory , począwszy od kolorów lawendowych , a skończywszy na różanych , i herbacianych. Udało mi się to w 100%. Kolor jest delikatny i trwały , sprawdzony kilka razy w praniu. Tak powstały moje prywatne jedwabie z połyskiem , którymi wypełniłam odpowiednie , puste miejsca w hafcie i w ten sposób uzyskałam blask.




Wszystko co potrzebne było mi do haftu 3D umieściłam w sosnowej skrzynce , którą zapragnęłam ozdobić według szkoły Margott. Na razie jednak postanowiłam poczekać na nici od niej , by efekt był jeszcze lepszy niż obecny. Haft ten jest tak różnorodny i bardzo przyjemnie się go tworzy , choć do większych projektów potrzeba sporo cierpliwości.




Warto jednak poświęcić czas na jego naukę , bo satysfakcja w tym wypadku jest murowana. Igielnik sprawdzi się zapewne wspaniale.
Na koniec wypełniłam poduszeczkę i obszyłam boki delikatną bawełnianą koronką , zakupioną we wspanialej Włoskiej pasmanterii , a na środku wszyłam dwie perełki , małą z przodu , a dużą z tyłu igielnika.




Podczas pracy nad tym maleńkim haftem posiłkowałam się opisami poszczególnych ściegów z tej książki , bo przecież nie mam tego wszystkiego w głowie i dopiero się uczę. Czego i wam życzę. Pouczcie się , stawiajcie sobie nowe wyzwania , nawet jeśli to tylko haft....

Joanna