CUDOWNE KSZTAŁTY

Nie mogłam oprzeć się pokusie pokazania Wam tej prześlicznej rzeczy i ,która przyplątała się do mnie  na tym samym ryneczku co bulionówka. Dla ciekawskich powiem , że cenna to on nie była. Zapłaciłam za nią tyle co kosztuje jedno piwo ( bo sprzedawca był bardzo spragniony ) i nie mogłam odmówić sobie , ani jemu. Mam tylko nadzieję , że jest taki szczęśliwy jak ja , gdy już opróżnił butelkę.

 

Z zupełnie innego miejsca pochodzi jedyna moja ażurowa łyżeczka. Gdy na nią patrzę to zastanawiam się do czego można ją używać. To przecież nie jest cedzak. Może do oliwek , aby je odsączyć.

Mój tata miał kiedyś filiżankę ze specjalnym miejscem na długiego wąsa , aby  nie pomoczył się podczas picia kawy. Wtedy też zastanawiałam się jak się tego używa i tak mi już zostało.

 

Moje zamiłowanie do staroci i szperactwa mam może po Tacie. Od kiedy sięgam pamięcią w naszym mieszkaniu znajdowały się różne stare ramy z kryształowymi lustrami ,wiszące zegary ( fascynacja ojca do dzisiaj )  z pięknymi wskazówkami i porcelanowymi tarczami , lampy mosiężne i obrazy . Co jeszcze nie pamiętam , bo wszystko stale ulegało jakimś wymianom z kolegami na pchlim targu.

Piękno otaczało mnie od zawsze. Moja Mama i jej ulubione filiżanki  z różanym motywem , przepięknym uszkiem i obowiązkowo z falbanką. Zawsze kształtne , napełnione pyszną herbatką dzbanuszki. Fikuśne szklane pojemniczki na wszystko. Teraz już wiecie skąd to wszystko się we mnie wzięło. Cieszę się z tego kim jestem , co robię , co myślę i jaka jestem. Jak każdy mam też wady ,ale nad nimi nieustannie pracuję .

I do tego wszystkiego

Potrzebuję piękna jak powietrza!

Joanna