NOWE WYZWANIA ARTYSTYCZNE

Dokonałam wielkiego , jak dla mnie odkrycia " Ameryki " i od razu pokochałam tę technikę zdobniczą-decupage. Oczywiście nie sama , a przy pomocy bardzo , bardzo miłej koleżanki Maji 71 prowadzącej blog Tymczasem. To ona zachęciła mnie do spróbowania swoich sił w naklejaniu serwetek. Pokazała mi o co w tym wszystkim chodzi i jak się dochodzi do perfekcji. Muszę jeszcze sporo poćwiczyć , ale już teraz mogę z czystym sumieniem pokazać wam moją lampę decupage , którą zrobiłam pod fachowym okiem mistrzyni.

Pierwsza lekcja odbyła się w prawdziwej pracowni u Maji ( wzdycham sobie jak wspomnę ten cudny pokoik na poddaszu z tysiącem skarbów na wyciągnięcie ręki i ten niesamowity porządek ). Tam dowiedziałam się o potrzebnych farbach , klejach , lakierach , pędzelkach i innych niesamowitych niezbębnikach , a było ich wiele. Tam też po raz pierwszy przykleiłam mój pierwszy wzorek na pakiet startowy , który podarowała mi Maja , a który pokażę później , bo jeszcze nie jest gotowy. Taka jestem jej wdzięczna!

Niesamowicie zaskoczona byłam , że zechciała odkryć przede mną wszystkie tajemnice swojego warsztatu , a z tym różnie bywa - same wiecie. Nie raz zadałam pytanie dziewczynom , które robią różne ciekawe rzeczy i pokazują na swoich blogach , ale w wielu przypadkach nie chciały podpowiedzieć jak to zrobić , ale spotkałam też wiele dziewczyn otwartych na szczerą wymianę poglądów i wzorów i w tym miejscu bardzo im dziękuję.

Teraz czas napisać o drugiej lekcji decupage , która odbyła się tym razem w pewien październikowy wieczór u mnie w kuchni , bo uznałam , że to najlepsze miejsce w moim domu do twórczości. Maja przyjechała do mnie z całym ekwipunkiem i oczywiście z podstawą lampy , którą jej podarowałam do przymusowej ozdoby różanej i tak przegadałyśmy cały wieczór naklejając serwetki , a efektem tego spotkania jest moja cud lampa decupage i jestem z niej dumna.

Będę jeszcze na pewno ją wiele razy malować i szlifować , bo dążę do perfekcji , ale tak na pierwszy rzut oka jest gotowa i gładziutka , a przecież o to w tym wszystkim chodzi.

Joanna