SAMPLER CZYLI LEN ZA SZYBKĄ

Dziś częściowa odsłona mojego twórczego zakamarka , który mozolnie powstaje w miejscu dawnego garażu na pięterze - 1/2. Tak , kiedyś tu był pokój na autko , ale nie spełniał swojego zadania . Kiedy nabyliśmy dom w pięknej okolicy , był cały do remontu i miał garaż. Początkowo miało tak zostać , lecz gdy przyszła śnieżna zima , okazało się , że są poważne problemy z wyjazdem pod górkę po oblodzonym podjeździe , że jest zbyt stromo i ciasno , a samochód tańczy od lewej do prawej burty. Tak więc zamiast bramy wstawiliśmy wielkie okno i mam teraz moją pracownię. Marzy mi się w niej prawdziwy ogień , ale nie wszystko na raz. Na razie ustawiłam już kilka mebelków i poszukuję stołu na toczonych nogach. Zobaczymy kiedy go upoluję.

Sampler , nad którym się napociłam wiele dni , doczekał się wreszcie odpowiedniej oprawy. Robiłam go w zeszłym roku na wakacjach i w dalszym ciągu przypomina mi tamte cudowne , beztroskie dni i ciepełko. Deszczu nie pamiętam , gdyż w każdy taki dzień pilnie dziergałam i nie oglądałam się co się dzieje  za oknem. Obrazek powstał na lnie do haftu , oczywiście krzyżykiem , co widać dokładnie. Haft jest bardzo drobny , wyszyty białą mulinką z kłębka. Tak , nikt się nie przesłyszał , dawno temu udało mi się kupić cały kłębek muliny.  Jest fantastyczna , przy biełych haftach. Odwijam tylko ile potrzebuję i dzielę  na 3 pasma po 2 nitki i co najważniejsze , nigdy się nie kończy - na razie.

W tym miejscu muszę koniecznie podziękować Maji 71(htpp://tymczasem-maja71.blogspot.com) , która zawsze wesprze mnie super dobrą radą , za to , że podpowiedziała mi , gdzie mam udać się z moim haftem , by był pięknie oprawiony , oraz użyczyła mi wzoru , o czym pisałam już latem. Dobrze mieć takiego dobrego duszka w okolicy. Jeśli ktoś z was wyszywał już na lnie , to doskonale wie , jaki to trudny materiał. Praca z nim wymaga tamborka i dobrze wyrobionej ręki. Nie można zbyt zaciskać nitki , ale także haftować zbyt luźno. Na koniec oprawa , też nie łatwa. W moim przypadku trwało to prawie rok.

Na początku delikatnie wyprałam w rękach moje wypociny , podsuszyłam i wyprasowałam , nadmienię , że kilka razy , bo len taki już jest. Potem na lewej stronie na gorąco przykleiłam flizelinkę , by nitki materiału nie " tańczyły". Ale i to na nic się nie zdało. a radą Maji umocowałam haft na cieniutkiej desce i wydawało mi się , że teraz będzie już super. Jednak pan ramkarz , jak go nazywam , nie był zadowolony z tak przygotowanego obrazka. Umówiłam się z nim , że na jego odpowiedzialność , zdejmę robótkę z deski , a on oprawi mi ją po swojemu. Wyobraźcie sobie , jak waliło mi serce , gdy szłam odebrać gotowy obrazek. Muszę przyznać , że jestem zadowolona tak na 85% , ale nie miałam już siły na jakieś tam wymysły. Sprawa została zamknięta , mam nadzieję , że odbędzie się bez reklamacji , tzn haft nie spłynie i nie powstaną powietrzne brzuchy. Dziś wygląda ślicznie i delikatnie. Wielkość oprawy to 59x60 cm , a haftu 40x42 cm. Moim zamysłem było przykrycie go w klasycznym szkłem. Pomimo tego , iż nie wszystkim się podoba pobłysk i odbicia , które powstają na tafli , ale ja uwielbiam ten czar , co widać na zdjęciu u dołu. Haft to delikatna koronka do bieluśkiego wnętrza. Ramka ma kolor srebrno złoty , choć nie udało mi się tego uchwycić na zdjęciu i idealnie podkreśla lniany materiał. Jest perfekcyjnie.

Nie dajcie się tylko zwieźć tej wszechobecnej bieli i stylowi vintage. Muszę to powiedzieć , to tylko moje atelieu , pracownia i azyl , reszta domu ma kolory normalne - na razie. Mam nadzieję , że nikt z domowników tego nie podczytuje , bo mają nadzieję żyć w świecie kolorów , a ja , no cóż niekoniecznie.

Dziękuję za wspaniałe e-maile i komentarze po ostatnim słodkim poście.

Joanna

TORT 3 D

 Witajcie w tak piękny i letni dzień , choć to jeszcze środek wiosny. Zapraszam was dziś do mojej kuchni , gdzie powstają przeróżne smakołyki. Rzadko coś pokazuję , bo nie to jest tematem moich blogowych postów. Nie lubię pisać o kotletach i sałatkach , ani klopsach. To pozostawiam innym blogerkom. Zachęcam was jednak do upieczenia wspaniałego tortu 3D. Może wygląda to dosyć skomplikowanie , ale takie wcale trudne nie jest. Jak widać na zdjęciach tort nie jest idealnie gładki jak z cukierni , ale to jego zaleta , nie wada. Zrobiony tylko z naturalnych produktów i bez polepszaczy zadowoli wszystkoch smakoszy.

Cała zaleta tego ciasta , to jego kształt i wygląd , gdyż pod lukrem kryje się najzwyklejszy , ale najwspanialszy biszkopt z przepysznym kremem. Jak to zrobić? Poczytajcie , a uda wam się na 100%.

Trzeba upiec dwa biszkopty , najlepiej po kolei. Oto mój przepis niezawodny. 4 jajka zmiksować na pulchną masę ze szklanką miałkiego cukru , dodać 3/4 szklanki mąki tortowej i 1/4 szklanki mąki ziemniaczanej ( mąkę wymieszać delikatnie bez użycia robota kuchennego) i ciasto gotowe. Przełożyć je do tortownicy ( średnica 24 cm) wysmarowanej tłuszczem i posypanej mąką. Piec w nagrzanym piekarniku w temp 175 C . Jeśli udało wam się je już upiec , to czas na krem.

Krem jest również wspaniały i smaczny , choć do niego potrzeba 2 kostki ciepłego masła , 10 łyżek cukru pudru , cukier waniliowy , 4 jajka , 1 serek homogenizowany waniliowy i 4 listki żelatyny , oraz 100g spirytusu. Na początek wyparzam jajka , bo to podstawa , przy surowych kremach. Następnie miksuję je na puszystą masę wraz z cukrem pudrem i cukrem waniliowym. W drugim naczyniu ucieram masło i stopniowo dodaję puszysty sos z jajek i cukru. Potem czas na serek waniliowy i spirytus. Wlewam go bardzo delikatnie , po jednej łyżce , w czasie miksowania i smakuję , by krem nie był za ostry. Na koniec dodaję stopniowo żelatynę rozpuszczoną w małej ilości gorącej wody( trzeba troszkę przestudzić) i gotowe.

Tak więc mamy już 2 biszkopty i krem , pora teraz zabrać się za formowanie tortu. Biszkopty przekrajam na połówki i smaruję kremem. Najpierw pierwszy krążek , następnie przykrywam go drugim kółkiem. Kolejne dwa przycinam tak, by powstał idealny rozmiar 2 piętra. Używam do tego metalowego , rególowanego koła . Tak powstają 2 średnie koła , a odpadem są 2 okręgi , które stworzą 3 piętro. Piętro 1 jest już gotowe. Teraz smaruję krążki śrdnie kremem i układam je na torcie. By wszystko się dobrze trzymało i nie rozjechało , przycinam słomki do napojów i wtykam je w środek ciasta , dla utrzymania ciężaru ostatniego piętra i by zapobiec wędrówce ciasta na boki. Ostatnie piętro powstaje z posmarowanych kremem i zwinętych w ślimaczki 2 okręgów , które nadziewam na wystające słomki i już mam kształt 3D. Całość wstawiam na kilka godzin do lodówki , by wszystko dobrze zastygło.

Może tak jak sobie czytacie , to wszystko wydaje się takie długie , skomplikowane i trudne , ale tak nie jest. To wspaniała zabawa , a napisałam tu krok po kroku , bo wiem , że niektórzy z moich gości chcą wiedzieć wszystko po kolei. Sama też nie lubię przepisów typu składniki : i połączyć i gotowe. Taka zabawa to w tort 3 D to dla mnie super relax i zaspokojenie moich twórczych zapędów. Muszę przecież robić coś z rękami.

Kiedy tort już schłodził się w lodówce mam czas na zrobienie piankowego , różanego lukru. Kolory zewnętrzne , mogą być dowolne i nie raz już pisałam o tym jak je uzuskać , ale mogę jeszcze raz przypomnieć. Żółty - kurkuma , różowy - koncentrat barszczu , zielony - surowy sok z pora , błękitny-kurkuma i sok z pora. Pamiętajcie jednak , że kolorowanie w ten sposób daje bardzo delikatne barwy-pudrowe , gdyż dodajemy tylko odrobinę pigmentów , by lukier nie zmienił smaku.

Lukier piankowy robię w następujący sposób. Ubijam pianę z trzech jajek , dodaję podczas miksowania 300-350 gram cukru pudru i kolor , a na koniec rozpuszczoną żelatynę ( 3 płatki ). Wkładam masę do rękawa cukierniczego i nie zwlekając dekoruję lukrem tort zaczynając od góry , do dołu. Kiedy wszystko jest już znakomicie polukrowane pozostawiam tort do wyschnięcia w chłodnym miejscu , a kiedy wyschnie dekoruję żywymi kwiatami i zajadam się nim z moimi gośćmi. Do dekoracji używam tylko delikatnych kwiatków z mojego ogrodu i łąki nieopodal , ale w zimie , gdy dostępne są tylko cięte kwiaty , doskonale sprawdzają się róże i storczyki , oraz gipsówka.
Zachęcam wszystkich do spróbowania takiej radosnej i słodkiej twórczości.
Joanna

Nowe kolory DMC

Witajcie!

Dziś pokażę wam jakie efekty można uzyskać łącząc kolory mulinek we własnym kąciku hafciarskim. To taki mój prywatny eksperyment. Nie wiem , czy już wpadłyście na to , jak w bezpieczny sposób dorobić się dodatkowej palety kolorystycznej , gdzie możliwość kombinacji jest , jak dla mnie , nie do przeliczenia. Może już kiedyś tak robiłyście , ale dla mnie to nowość.

Wpadłam na ten patent poszukując kolorów potrzebnych do wyhaftowania takiego oto milutkiego , maleńkiego samplerka. Jego wzór znajdziecie w poprzednich moich postach , więc już go dziś nie udostępnię. Niestety nie mogłam znaleźć koloru idealnego , jak na zdjęciu gotowego haftu , gdyż internet nieco kłamie i kolor podany , nie jest osiągalny w zasobach DMC.

Muszę się jeszcze przyznać , że ta barwa , którą otrzymałam , nie jest doskonała , ale spodobał mi się ten melanż. Wspaniale pasuje  do błękitnego , ceramicznego serca i wianuszka z gałązek clematisu. Tak to już jest w moim ogrodzie , że na kompost nic nie trafia. Wianek uplotłam z zeszłorocznych zeschłych pędów , bo i tak musiałam wszystko poprzycinać po ostrej i niszczącej zimie. Teraz cieszy moje oczy w takiej formie , a clematis pięknie odrasta i zaczyna się zielenić.

Do haftu użyłam nici DMC nr 4145 oraz 4020. Na białej Aidzie 18 wyszywałam dwiema nitkami mulinki , biorąc po jednej niteczce z każdego koloru. Nie miałam  problemów z plątaniem się nici , gdyż DMC to dla mnie najwyższa jakość .

Jestem zadowolona z efektów i poeksperymentuję na pewno jeszcze nie jeden raz. Was też do tego zachęcam . Nie wszystko da się kupić , czasem warto zajrzeć do szuflady i skorzystać z jej zawartości. Tak szybko mijają mi dni , że dopiero dziś spojrzałam do bloga i aż złapałam się za głowę . Jak ja długo nic nie pisałam.

Całusy i uściski dla wszystkich moich bywalców.

Joanna