NIECODZIENNA PRZESYŁKA

Witajcie w ten jesienny i deszczowy dzień.
Jak tu sobie umilać pochmurne dni? Widać wystarczy być miłym dla ludzi , a odwzajemnią naszą pogodę ducha. Dziś chwalę się wam z całych sił. Przesyłka , którą odebrałam , całkiem mnie zaskoczyła. Jakiś czas temu pewna osóbka napisała do mnie łamaną polszczyzną ze Słowacji z prośbą o wzory haftu XXX. Poszukałam i przesłałam jej na maila to o co prosiła i kontakt się urwał.

A tu taka niespodzianka. Pocztą pantoflową powiadomiła inną swoją koleżankę Polkę o moim blogu. Pewnie sobie o mnie podyskutowały. Nie wiem czy dobrze , czy inaczej , ale pozbierały dla mnie drewniane szpulki z całej wsi i przysłały te cudeńka do mnie. Teraz to już całkiem niedaleko mi do przekształcenia pracowni w muzeum.

Szpulki są tak przepiękne , że musiałam wam je pokazać. Moja kolekcja się powiększa. Nitki na nich nadają się jak najbardziej do użytku. Napewno  nie będę ich odwijać i niszczyć. Niech pozostaną takie jak są. Kolory przepiękne i jakość pierwszorzędna. Kiedyś to były nici . Nasze rodzime fabryki produkowały je w Łodzi dzień i noc i wysyłały je na całą Europę . Co teraz z tej jakości pozostało? Mało. Kilka fabryczek , wszystko cofnęło się do " pieluch ". Jakością na razie nie mają szansy dogonić takich potentatów jak DMC , czy Zweigart.

A wszystko , nie przez lenistwo , tylko komunę. Nigdy im tego nie wybaczę. Przynajmniej w materii tekstylnej , którą tak uwielbiam. Mamy cudowny polski len z Kamiennej Góry , ale tak mało sklepów go sprzedaje. Każdy woli zciągnąć z zagranicy i nie wiem dlaczego. Może liczy się prestiż.

Ja jednak wyszukuje to co polskie i w super jakości. Troszkę trzeba sobie zadać trudu , choć czasem to niemożliwe. Od dawna pragnęłam kupić tasiemkę jedwabną , a przecież mamy w Polsce Milanówek wraz z fabryką . Niestety nie mają w swojej ofercie wstążek. Muszę zatem przepłacać i nabijać kabzę innym producentom , a tak miło byłoby kupić w Polsce.

Tak czy inaczej jakoś musimy sobie radzić , by wybierać do naszych malutkich prac materiały majlepsze i najpiękniejsze. To co napisałam , to wcale nie były narzekania. Tak po prostu sobie myślę i tęsknie i marzę.
Kto jeszcze z was zbiera stare drewniane szpulki , bo wiem , że nie tylko ja?
Może pokażecie swoją kolekcję , chętnie obejrzę.
Joanna